SLAPEND RIJK.

Allereerst wil ik jullie even vertellen over Mizan (pukkie) onze Banglahulp. Deze week tegen 12.00 uur zat Mizan even te proberen of Bangladesh een zender had op onze TV. Bonne komt van 13.00 uur tot 15.00 uur thuis te eten, wat een luxe. Daarom was ik even in de keuken bezig, kom ik terug, ligt Mizan op de bank te slapen als een marmot, zelfs toen ik zijn naam riep reageerde hij niet. Ondertussen kwam Bonne thuis, we zeiden laat hem maar lekker slapen. Hij leeft en slaapt met nog 7 jongens in een kamertje, met alleen een fan (geen airco) boven een restaurantje waar hij vaak ‘s avonds ook nog werkt. Maar toen hij wakker werd en Bonne zag, keek hij zo geschrokken en vroeg steeds “is boss angry with me” het zat hem beslist niet lekker, maar wij vonden het humor. Zo wordt je letterlijk slapend rijk. Woensdagavond (begin van het weekend) zijn we naar een jachthaven geweest waar ze een feestavond hadden voor alle expats. De gasten kwamen overal vandaan; bijvoorbeeld China, Korea, Ierland, Duitsland, Nederland enz. Er gingen de hele avond heerlijke hapjes rond. Hier speelt alles zich in de avond natuurlijk buiten af. We hebben gezellig gezeten met een fotograaf en een kunstenaar uit India en een meisje uit Amerika. Ook het tandartsbezoek kwam ik niet onderuit. Als je bij de tandarts geweest bent, belt hij 3 uur later hoe het met je gaat en een dag van tevoren krijg je een sms’je dat je aan het bezoek herinnert. Het werd dus geen vulling, maar een kroon (deze wordt in Singapore gemaakt). Ik heb nu dus een noodkroon en volgende week zaterdag komt de echte kroon erop. De Nederlanders hadden me al gewaarschuwd, want hij wordt de “kronenkoning” genoemd, dus hij doet zijn naam eer aan.
Groetjes uit een zonnig Oman.