Aankomst in Bangladesh

Eindelijk is er verbinding, het aanleggen van internet is hier een heerlijke rustige aangelegenheid, omdat we uit het hotel vertrokken en in ons appartement kwamen lag alle contact met Nederland even stil.
9 december ben ik vertrokken vanuit Dusseldorf en toen ik om 23.15 uur aankwam was het lopen geblazen want er werd 3 keer gecontroleerd op bagage en jas aan en jas uit.
Toen ik vroeg om een plaats aan het gangpad en deze niet meer vrij was kreeg ik een stoel in de eerste klas,heerlijk een stoel die achterover kon met voetenbankje en persoonlijke bediening met superdeluxe ontbijt.
Als je aankomt valt direct de 24 graden over je heen een heerlijke temperatuur hier.
Wat direct opvalt is heel veel van alles (mensen, riskja's en auto's).
Het hotel was prima, heerlijk eten en zeer vriendelijke bediening.
Op de foto's valt op hoe internet en electrisch aangelegd wordt, ze gooien alle draden om een boom en ook de flats zitten stampvol airco's, zo ook ons appartement.
Gister is onze klamboo geplaatst, 4 houten stokken om het bed en keurig afgewerkt, alleen het duurt een hele middag en de timmerman vraagt 1,5 euro. De riskja's is hier het belangrijkste vervoermiddel ze zijn echt overal, ik heb al een vaste waarvan ik het telefoonnummer heb en die komt gelijk, hij fietst overal heen voor 40 eurocent en het is sneller en koeler dan in de auto.
Als je in de auto zit moet je de raampjes dichthouden, want het kan zo gebeuren dat iemand die in een overvolle bus zit( die veel optrekt en stopt) uit het raampje kotst.
Vandaag bij de bank geweest,waar een rij van ongeveer 500 meter mannen! stond en waar ik gelijk mee moest komen als westerling (je schaamt je dood) en dan wordt er verteld dat het geld in de hele stad Dhaka op is, en dat we het overmorgen maar weer eens moeten proberen(dat kan alleen hier).
Maar we zijn lid van de Dutchclub dus daar kunnen we altijd eten.
Ik heb een hele gezellige schoonmaakboy van 34 jaar en hij doet (bijna) alle klusjes in huis, dweilen, strijken, lampen vervangen, boodschappen en hij wil ook koken, maar dat doe ik eerst liever zelf. Wie weet verandert dat nog.
Bonne heeft als het soms tegenzit 4 uur nodig om op zijn werk te komen, dan staat alles vast, voornamelijk riskja"s.
Qua eten is hier practisch alles te koop allen soms van een ander merk en andere smaak en fruit in volle getale.
Wordt vervolgd uit een warm en gezellig Dhaka.