WERKVERGUNNING,

Eindelijk het is geregeld, Bonne heeft zijn verblijfs-/werkvergunning, ik nog niet want dat wordt een familievergunning en dat kost meer tijd. Ze denken zeker dat er dan nog 8 kinderen nakomen uit Nederland (grapje). Dus misschien moet ik over 3 weken even verplicht op vakantie en dat is ook geen ramp. De chauffeur wilde ons nog iets van het land laten zien, dat is natuurlijk heel leuk bedoeld, maar ook eigenbelang. Op vrijdag (hier dus zondag) is het heerlijk rustig op de weg en dan kan hij nog lekker even op het gas trappen. Hij had een vriend meegenomen en we zijn naar een warmwaterbron geweest. Daar worden alle auto’s gewassen omdat het in de stad niet met water mag, maar alleen met een borstel en voor een smerige auto kan je een bekeuring krijgen. Hele groepen zitten in die bron (net als Landal Greenparks) hutje mutje in het water (hoe komt dat water zo warm!!!!)
De vrouwen zitten een potje te koken en passen op de kinderen, terwijl de mannen elkaar op de foto zetten, dat vinden ze geweldig. Als ik een foto wil maken, spat er altijd wel weer een man voor de lens.
Vandaag bij de politie het rijbewijs gehaald (met ogentest!), toen een bankrekening geopend en dan lid worden van de Dutchclub. Dit alles neemt hier heel veel tijd in beslag. Bonne is blij dat hij eindelijk zelf kan rijden, want wachten op de auto is niet erg, maar de smoesjes die de chauffeur gebruikt (omdat hij altijd te laat is) zijn geweldig. De ene keer is hij de auto aan het wassen (verteld 2 dagen later dat hij dit nooit zelf doet, maar laat doen) of zijn nummerbord was verbogen??? of een vergadering (in dit land nooit voor 9 uur) of hij is op pad met een directeur die op dat zelfde moment bij Bonne in zijn kamer zit. Maar de chauffeur is een Indiër en die mogen heeeeeel graag slapen, dus je begrijpt het wel.
Sabah an-noor vanuit Oman.