De kleermaker.

Vandaag even bij de kleermaker geweest om een paar broeken in te laten nemen. Verstellen of innemen, kost hier
0,50 eurocent en een nieuw ontwerp (waarvan je zelf de stof meeneemt) kost 1 euro. Het personeel bestaat uit Bangla’s en Indiërs. Ze werken nog met de ouderwetse trapnaaimachines, dat is slim, want dan kunnen ze doorwerken als het elektrisch uitvalt. Sommige kleermakers hebben er een motortje op gemonteerd en dat maakt vreselijk veel herrie. Ze krijgen geen maandloon, maar worden per kledingstuk betaald. Ik heb altijd mijn vaste kleermaker en die geniet van mijn lengtes (arm- en beenlengte), dat had hij nog nooit meegemaakt. Toen ik mijn kleding ophaalde, ging ik even een kopje koffie halen aan de overkant. Binnen 5 minuten kwam de kleermaker naast mij zitten en vertelde dat hij voor zichzelf begon per 1 januari in een pandje aan de oude haven en als ik dan daar bij hem kwam kreeg ik korting (kan dat nog op een dergelijk bedrag ?). Hij gaf mij zijn nieuwe visitekaartje (daar zijn ze hier gek op) en zei dat zijn baas nog van niets wist. Dus dat wordt een leuke verassing, want hij is een razendsnelle werker. Maar hij heeft gelijk, altijd proberen.
Dan hebben we een drama, want de airco in de auto is stuk, zaterdag plaatsen ze een nieuwe, het bedrijf waar Bonne werkt heeft een eigen garage. Dat wordt dus zweten voor ons, want de ramen open van de auto haalt ook niks uit. Je haalt ten slotte warme wind van 36 graden naar binnen. Er zijn grote veranderingen tijdens onze vakantie geweest, het restaurant (waar wij wel eten) heeft een nieuwe menukaart. Met een nieuwe salade, met exact dezelfde groentes, alleen nu niet gestapeld, maar in een rondje gelegd. Je moet er maar opkomen…….
Groetjes uit een zonnig Muscat.